|
|
Komunia duchowa
"Któż jak Bóg" nr 5/1998r.
 Jest to ćwiczenie pobożne polegające na tym, że trwając w łasce uświęcającej, to znaczy w przyjaźni z Bogiem, bez grzechu ciężkiego, przyzywamy z wiarą i miłością zamieszkałego w nas Chrystusa, prosząc Go, aby wchodził do naszych pragnień, myśli, decyzji, motywacji, słów i działań. Bowiem będąc wolni możemy wprowadzać Pana Jezusa do tego, co się dzieje w naszym życiu, lub, oby to nigdy nie miało miejsca, możemy zamknąć przed Nim drzwi naszej wolności.
Ta praktyka jest zgodna z przypowieścią Pana o zaczynie chlebowym: "Królestwo niebieskie podobne jest do zaczynu, który pewna kobieta wzięła i włożyła w trzy miary mąki, aż się wszystko zakwasiło" (Mt 13,33). To właśnie Duch Święty swoim działaniem prowadzi nas w każdej chwili do zjednoczenia się z Chrystusem i umacnia nas do trwania z Nim. Odprawmy od czasu do czasu akt Komunii duchowej.
Pragnienie Jezusa
Panie Jezu, obecny w Najświętszym Sakramencie wszystkich tabernakulów świata, i również obecny we mnie, obecny w Maryi Niepokalanej, w świętym Michale Archaniele, Aniołach Stróżach i Świętych. Pragnę kochać Cię nade wszystko i być zawsze z Tobą. Otwieram Ci mój Zbawicielu, drzwi mojej wolności i proszę: Bądź uczestnikiem moich wszystkich poczynań. Uczyń ze mnie swoje królestwo.(po chwili)
Prośba o zjednoczenie
Panie Jezu, zamieszkały we mnie, nie dozwól mi nigdy odłączyć się od Ciebie. Bądź dla mnie drogą, prawdą i życiem!
(po chwili)
Prośba o trwanie w Chrystusie
Jezu mój Zbawicielu i Panie! Uznaję Cię Królem mego życia. Chcę trwać w Tobie i wszystko czynić dla Ciebie. Daj mi łaskę i moc do znoszenia różnych trudności i cierpień, abym uczestnicząc w Twej męce
i śmierci, miał niezłomną nadzieję uczestniczenia w chwale Twego uwielbienia.
Amen.
|
|
